Πολίτης Ναυπλίου | Αυτοκριτική

Με αφορμή το άρθρο Η κοινωνική μέριμνα | Δήμος Ναυπλίου, τα σχόλια και την ψηφοφορία που περιελάμβανε, θεωρήσαμε σωστό να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να παραθέσουμε τα επιχειρήματά μας σχετικά.

Πρόβλημα

Πως θα γίνω δήμαρχος;

Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο δήμαρχος έχει καλή πρόθεση. Ίσως να εγκλωβίζεται στη σκέψη ότι δεν θα ξαναβγεί ή δεν θα βγει σε ενδεχόμενη άλλη υποψηφιότητα του (του ευχόμαστε τα καλύτερα και το εννοούμε, άντε και υπουργός). Έτσι δουλεύει το σύστημα μέχρι τώρα, βολεύοντας δηλαδή, όπως λέει ο φίλος στο σχόλιο του, τους λίγους.

Πιστεύουμε ότι τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ο κάθε δήμαρχος-κίνηση κινείται σύμφωνα με το ποιος ψηφίζει. Το μεγαλύτερο ποσοστό ψηφίζει με ιδιοτελή κριτήρια, βλέποντας το τώρα και όχι το αύριο. Βλέποντας πώς ο ίδιος θα ωφεληθεί, παραβλέποντας το σύνολο.

Οπότε και ο δήμαρχος απευθύνεται σε αυτό το σύνολο. Βάζει στο συνδυασμό του 6-7 κομματανθρώπους, άλλους 4-5 δημόσιους υπάλληλους που εξυπηρετούν ευρύ κοινό, άλλους 2-3 από το χώρο της εκπαίδευσης, άλλους 2-3 αθλητοανθρώπους και βγαίνει.-

Αυτοκριτική

Αυτοί είμαστε, δεν κοιταζόμαστε στον καθρέφτη; Ελάχιστοι είναι πλέον αυτοί που σκέφτονται ομαδικά.

Είμαστε οι πολίτες του καφέ και του Facebook, μας φταίνε όλοι και μετά πάμε και ψηφίζουμε αυτά που κατακρίναμε. Αστείοι πραγματικά. Περιμένουμε ο δήμαρχος να μπει στου καθενός το μυαλό και να δράσει; Πως να ξέρει τι σκέφτεται ο καθένας. Εμείς του δίνουμε λευκή επιταγή, “κάνε ότι θέλεις για τα επόμενα 4 χρόνια, εμένα με νοιάζει ποιος με έκανε Add στο Facebook”. Δεν είναι έτσι;

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι εμείς, οι πολίτες, θα πρέπει να ασχοληθούμε με τα κοινά. Εμείς οι πολίτες, σε συνεννόηση με τους διοικητικούς φορείς, πρέπει να χαράξουμε πως αυτός ο τόπος θα παράγει. Αν δεν γίνει αυτό, ο εκάστοτε δήμαρχος θα απευθύνεται σε κομματικούς μηχανισμούς, όπως και γίνεται.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν είναι εύκολο, πως θα γίνει ο άνθρωπος του μεροκάματου να ασχοληθεί με τα κοινά, την στιγμή που δεν υπάρχουν δουλειές, δεν έχει χρήματα να ζήσει την οικογένεια του κτλ, κτλ. Οι συγκυρίες είναι δύσκολες. Αλλά πρέπει να μάθουμε ότι μέσα από το σύνολο μπορούν να έρθουν αποτελέσματα που θα ωφελήσουν τους πάντες. Η κοινωνική συνοχή είναι αυτή που μας έχει απομείνει στα καλά χαρακτηριστικά μας. Υπόψιν δεν θέλουμε να χαρακτηριστούμε αριστεροί ή μέσοι ή δεξιοί, δεν μας ενδιαφέρει αυτό και πολύ περισσότερο δεν ενδιαφέρει τη νέα γενιά. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να ζήσουμε καλύτερα στον τόπο που μεγαλώσαμε.

Τι έχουμε;

Έχουμε ένα καταπληκτικό υλικό που λέγεται Ναύπλιο-Ασίνη-Τίρυνθα-Μιδέα, μιλάμε για ιστορία αιώνων, που δεν έχουμε εκμεταλλευτεί καθόλου. Διαβάσαμε πρόσφατα ότι το Παλαμήδι πήρε πρωτιά στα πιο αφιλόξενα μνημεία της Ελλάδας. Μην μας πείτε ότι δεν είναι δουλειά του Δήμου αυτό, μας ακούγεται αστείο. Να έχεις τέτοια κληρονομιά και παρόλα αυτά να ακούμε ότι ο δήμος χρωστάει. Είναι δυνατόν;

Χρωστάει; Στην απλή λογιστική υπάρχουν τα έσοδα-έξοδα. Μια ανάρτηση των κινήσεων των λογαριασμών του δήμου αρκεί νομίζουμε για να πούμε ότι υπάρχει διαφάνεια. Υπάρχει διαφάνεια;

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι αλληλεπίδραση με τους πολίτες και σχεδιασμός. Αυτή η αλληλεπίδραση έχει περιοριστεί στο διάστημα των δύο μηνών πριν τις εκλογές, ο δε σχεδιασμός στα αζήτητα. Ποιος είναι ο στόχος του δήμου; Έχουμε ορίσει πραγματικούς στόχους ή αυτά είναι για τις προεκλογικές διαφημίσεις;

Λύση

Εκεί έρχεται να παίξει ρόλο ο εκάστοτε δήμαρχος.

1. Να ορίσει τους στόχους του δήμου

2. Να σχεδιάσει ένα πλάνο

3. Να ορίσει τους σωστούς ανθρώπους (ναι θέλει ανθρώπους με μεράκι) που θα μπορέσουν να φέρουν εις πέρας το κάθε “έργο”

Αυτές είναι πιστεύουμε οι βασικές ευθύνες που έχει ένας δήμαρχος, ώστε να μπορέσει να οδηγήσει την πόλη του στα δύσκολα παρά στα εύκολα.

Προτείνουμε το αυτοκινητάκι που πέρναγε για να διαφημίσει προεκλογικά τους υποψηφίους, να περνά κάθε 2 μήνες ή όποιο διάστημα ορίσει ο δήμαρχος, και να καλεί όλους τους πολίτες στο θεατράκι για να συζητούνται τα θέματα της ευρύτερης πόλης, τους στόχους του Δήμου, τι να περιμένουμε και που μπορούμε να βοηθήσουμε, έτσι ώστε να αρχίζει η πραγματική αλληλεπίδραση.

“Σήμερα στο θεατράκι του ΟΣΕ, ο δήμαρχος θα θέσει τους στόχους του δήμου για το επόμενο εξάμηνο. Η βοήθειά σας θα είναι πολύτιμη. Να είστε όλοι εκεί.”

Τι λέτε  κ. Αναγνωσταρά? Συμφωνείτε?

• Αυτοκριτική